Aangekomen in Corbu

Dag allemaal!

Inmiddels ben ik al een dag in Roemenie en wordt het hoog tijd om eens wat van me te laten horen op mijn weblog.
Vanmiddag rond half 4 ben ik aangekomen in Corbu, het dorp waar ik het komende jaar zal wonen. Gister om 5 uur Roemeense tijd, landde het vliegtuig waar ik in zat in Bukarest. Daar werd ik opgehaald door Ellen, (een toekomstige collega en van oorsprong Nederlandse) en haar man Marin. Rond 10 uur kwamen we in Constanta aan, dus in de auto hadden we genoeg tijd om elkaar te leren kennen. Omdat het te laat was om nog door te rijden naar Corbu (nog 26 km verder) heb ik bij hen overnacht in Constanta. Vandaag heeft Ellen me Casa Sami laten zien, het inloophuis waar ik van maandag tot vrijdag hoop te gaan werken. En natuurlijk heb ik ook een stukje van de stad gezien. Constanta is een grote havenstad aan de Zwarte Zee en er is veel te zien, dus ik zal voorlopig in mijn vrije tijd genoeg te doen hebben.

Verder heb ik vandaag al direct een stukje meegemaakt van de problemen die hier spelen. In Constanta is van de week een jongen van de straat door een bus geschept en overleden. Hij was 26 jaar oud, heeft een vriendin en een kind van 4 maanden. Helaas heeft de familie geen geld voor de begrafenis, en dit betekent hier dat je niet kunt worden begraven. Wanneer er na een aantal dagen niemand met geld is gekomen bij het mortuarium wordt het lichaam verbrand. Deze familie is orthodox en het is voor hen vreselijk erg als een overledene wordt verbrand. Omdat Ellen hiervoor vandaag bij de familie en de man van het mortuarium langs moest, ben ik met haar mee geweest. Uiteindelijk met hulp van een aantal mensen is het bedrag gelukkig toch bij elkaar gekomen om de jongen komende week begraven te laten worden.
Gebrek aan geld is hier voor veel mensen een groot probleem. De salarissen zijn laag, terwijl de prijzen voor levensmiddelen en bijvoorbeeld medische zorg of een begrafenis erg hoog zijn.

Vanmiddag heeft Marin ons naar Corbu gereden. Aan de ene kant van Corbu ligt een meer, aan de andere kant de Zwarte Zee. Het is erg mooi hier!! Het meer is op loopafstand van Casa Familia, waar ik woon. In Casa Familia wonen Tatiana en haar man (pleegouders) en 4 meisjes, de jongste is 4, de oudste 16. Helaas zijn op dit moment 2 van de kinderen opgenomen in een kliniek in verband met het mogelijk hebben van TBC. Gelukkig voelen ze zich niet ziek, maar op school is een mantouxtest gedaan en daaruit bleek niet dat ze geen TBC hadden. Nu zijn ze dus voor onderzoek opgenomen. Ben ik nu toch maar even blij met mijn TBC-inenting, al had ik daar 4 weken last van…
Ik werd verwelkomd met sarmale, een typisch Roemeens gerecht, koolbladeren gevuld met rijst en gehakt. Ook was er een taart gemaakt, omdat Marin voor de grap had gezegd dat ik jarig was vandaag. Speciaal de buren op pad gestuurd om ingrediënten voor een taart te halen, bleek dat het helemaal niet waar was… Maar het was natuurlijk wel erg lekker!
Vanaf het moment dat Ellen vanmiddag vertrokken is, had ik geen tolk meer en moest ik dus echt zelf Roemeens gaan praten. Dus mijn woordenboeken voor de dag gehaald en ja, alles opzoeken wat we niet van elkaar begrijpen. Gelukkig komen we een heel eind met gebaren en woorden uit andere talen.. Larissa (7 jaar) lijkt het maar dom van me te vinden als ik haar niet begrijp en denkt dat het helpt als ze het woord voor me spelt J
Ik zit hier verder heel luxe, heb een eigen kamer met uitzicht op de dieren van de buren. Minstens een dozijn kippen, een paar geiten, en vast nog wel meer. Ik zal binnenkort wel wat foto’s maken buiten, nu is het donker.

Iedereen heel erg bedankt voor de kaartjes die ik de afgelopen week, maar ook hier al heb gekregen! De kaarten die hier al waren aangekomen had de familie in alle onschuld opengemaakt, maar ze begrepen het toch niet helemaal. Toen ze ze aan me lieten zien en Ellen aan hen uitlegde dat ze voor mij waren, verontschuldigden ze zich, en verzekerden me nog maar eens dat ze echt geen Nederlands konden lezen.

Ik heb vandaag trouwens direct een andere kaart gekocht voor mijn mobiel, zodat ik hier goedkoop kan bellen. Ik ben dus niet meer bereikbaar op mijn Nederlandse mobiele nummer. Mijn Roemeense nummer is 0760041927, het landnummer van Roemenie is 40. Uiteraard is naar dit nummer bellen wel heel duur en in huis heb ik (op dit moment) geen bereik. L Binnenkort kan ik waarschijnlijk wel via Skype bellen, er is hier wel internet in huis. Ik moet alleen nog even een kabeltje kopen, zodat ik kan internetten op mijn laptop.

Een hartelijke groet uit Corbu,

Judith